Genealogie Posthuma


In het jaar 1982 verscheen het familieboek Van der Sluis, van de hand van Pytsje van der Sluis en Reitze Jonkman. Het werd gepubliceerd in een tijd dat een elektrische typemachine een verworvenheid was en dat de begrippen knippen en plakken nog letterlijk moesten worden genomen.
Het betrof hier een familie die zich in de oudste generaties had beziggehouden met de turfwinning op de heidevelden in de zuidoosthoek van Friesland. In de negentiende eeuw waren er opvallend veel huwelijken tussen leden van de familie Van der Sluis en de familie Posthuma, een artsen- en koopliedenfamile uit Drachten. De overlevering wil dat de Van der Sluizen het geld leverden en de Posthuma's het verstand, daarmee de basis leggend voor een serie voorspoedige relaties.

Na de publicatie van het Van der Sluis-boek kwam de behoefte om ook de familie Posthuma eens nader te bekijken. Er bestond een publicatie van de hand van mr. A.S. Miedema in het Genealogysk Jierboekje 1954 van de Fryske Akademy, maar deze bleek na enig zoekwerk naast een grote hoeveelheid nuttige gegevens ook een groot aantal gissingen en verkeerde conclusies te bevatten, vooral over de oudste voorouders.

Vele jaren van speurwerk zijn gevolgd, zij het niet altijd even intensief, om de ware afstamming van deze familie boven water te krijgen. Door een aantal min of meer toevallige vondsten kan als eerste voorvader Tijmen Tijmens Posthuma, chirurgijn te Harlingen en Grijpskerk, worden gepresenteerd. Wellicht dat in de oudste gerechtsboeken van de provincie Groningen (die niet zijn geïndexeerd en daardoor moeilijk door te werken) meer voorouders te vinden zijn, maar mij is dat (nog) niet gelukt.

Daarna werd er naar gestreefd een zo volledig mogelijk overzicht van nakomelingen met de naam Posthuma (een klein aantal nakomelingen schrijft zich Postema) samen te stellen. Dat verliep moeizaam, de Posthuma's zijn over de gehele wereld uitgezworven en daardoor vaak lastig of niet te traceren. Daarnaast heeft niet een ieder behoefte om mee te werken aan een publicatie met nogal persoonlijke gegevens, wat natuurlijk voor de betrokkenen een goed recht is. Gelukkig komen steeds meer genealogische bronnen op Internet beschikbaar, ook de Amerikaanse volkstellingsgegevens van 1920 en 1930 vormen een rijke bron. Een aantal Amerikaanse Posthuma's heeft mij ook gegevens en verhalen gestuurd, maar de contacten zijn daarna meestal verloren gegaan.

Lang is de bedoeling geweest om een gedegen familieboek te doen verschijnen. Door drukke werkzaamheden is dat er nooit van gekomen, maar inmiddels is de stamboom op andere wijze gepubliceerd. In navolging van de hierboven gememoreerde Miedema is de Genealogie Posthuma verschenen in het Genealogysk Jierboek van 2008, 54 jaar na dat eerste artikel. Het boek is bij de Fryske Akademy te verkrijgen.